ten straszny rok... Nie będę go wspominać mile i najchętniej nie wspominałabym go wcale...
Mam nadzieję, że nadchodzący będzie lepszy, szczęśliwszy i uśmiechnięty od początku do końca! Czego Wam i sobie z całego serca życzę. Do siego Roku 2010!!!
PS. Zdjęcie pochodzi z tej strony.
Dwie kolejne propozycje do pieczenia w ramach tegotygodniowej Weekendowej Piekarni :-) Zapbook zaproponowała słodkie, drożdżowe bułeczki. Jedne to bagietki mleczne z czekoladą, a drugie to brioszki pieczone na semolinie. Obie propozycje smaczne i puchate.
Bagietki piekłam z połowy porcji, a to dlatego, że mam takie mini formy do ich wypieku, a poza tym 4 małe bagietki to w sam raz dla mojej rodziny do popołudniowej kawki ;) Pierwsze bagietki piekłam zgodnie z przepisem, czyli mrożone kawałki czekolady do środka, kolejne były już eksperymentem... Te na zdjęciu są zawijane z kawałkami mlecznej czekolady ze strzelającym cukrem(!), która mrożona nie była i dlatego dała fajny, rozmazany efekt. Jedliśmy je na podwieczorek z kubkiem zimnego mleka. Pycha!
Przepis:
Wszystko zrobiła za mnie maszyna ;) Ja tylko zwinęłam bagietki, odstawiłam do wyrośnięcia i włożyłam do ppiekarnika w 180 stopni C. na 15 minut.
Brioszka pieczona z użyciem semoliny to mój pierwszy tego typu wypiek. Miałam kupiony kiedyś, kiedyś kilogram włoskiej semoliny di grando duro, bo w przypływie ambicji spaghetti chciałam robić własnoręcznie... ;) Wyszły z tego puchate, pyszne i w sam raz na niedzielne śniadanie brioszki. I wiecie co? Lubię zapach świeżopieczonego, drożdżowego ciasta rozchodzący się z kuchni w niedzielny poranek... do tego jeszcze tylko pyszna kawa z mlekiem i niemal pełnia szczęścia :-)
Przepis:
I znów wszystko do maszyny ;) Uformowałam z odgazowanego ciasta 8 kulek i włożyłam je do wysmarowanej masłem tortownicy. Przykryte ściereczką wystawiłam na nocne rośnięcie na balkon. Rano wstawiłam do domu, rozgrzałam piekarnik do 180 stopni C., posmarowałam wyrośnięte brioszki mlekiem i piekłam przez 25 minut. Na zdjęciu są jeszcze gorące ;)
Zastanawiając się nad tym, co zaproponować do Cytrusowego Weekendu Tatter, rozważałam między cytrynową tartą a cytrynowym sernikiem... Nawet monetą rzucałam... Ale... No właśnie! Przecież my się odchudzamy (ha, ha, ha!), to po pierwsze, a po drugie jutrzejszy dzień spędzamy na urodzinach, przy suto zastawionym stole. Tym sposobem, z wielkim smutkiem, zrezygnowałam z obu wypieków (chwilowo rzecz jasna). Postanowiłam za to zrobić sobie już z myślą o Świętach, kolejny półprodukt :-) Tym razem jest to lemon curd.
Dostałam w końcu ksiażki Michela Rouxa, obie :-) Oczywiście są już obejrzane na wszystkie strony i poklejone kolorowymi karteczkami, leżą teraz i czekają... A przepis na lemon curd pochodzi z tej o jajkach ;)
Przepis:
W żaroodpornej misce umieszczonej nad garnkiem z lekko gotującą się wodą, umieszczamy pokrojone na drobno masło oraz cukier, skórkę i sok z cytryny. Gdy masło zacznie się roztapiać zaczynamy mieszać całość trzepaczką lub mikserem (chlapie!), aż masa stanie się gładka. Dodajemy żółtka i dalej miksujemy ok 10 minut, aż masa zacznie gęstnieć. Gorącą przelewamy do słoika albo kamionkowych miseczek.
Tym sposobem mam świetny lukier do świątecznego sernika :-) Dziś na śniadanie zjadłam trochę twarogu z lemon curd - taka namiastka sernika ;) Można również smarować nim naleśniki na przykład. A z brioszką z WP 53... cudo! ale o tym jutro :-)
Upiekłam ten chleb już w środę, ale zadowolona to ja z niego nie byłam, oj nie... Pomijam moją nieumiejętność nacinania chlebów, co skutkuje ich pękaniem gdzie sobie chcą...
Biorąc udział w Weekendowej Piekarni (Cukierni z resztą też) staram się piec ZGODNIE z przepisem no i czasem się okazuje, że jednak smak smakowi nie równy ;) Dla mnie i mojej rodziny ten chleb jest za słodki... Na szczęście to tylko jeden jego minus ;) Poza tym oczywiście go zjadamy, dziś ma już 2 dni, a nadal jest świeży, co w przypadku chlebów pszennych nie zawsze jest takie oczywiste, nawet pieczonych na zakwasie. W dodatku okazuje się, że całkiem dobrze smkuje z serem pleśniowym, z szynką, a nawet z masłem orzechowym... Tak więc pewnie kiedyś jeszcze do niego wrócę. Zapbook, pozdrawiam serdecznie :*
Przepis:
W kolejności płynne, sypkie składniki wylądowały w maszynie, która zagniotła ładne i elastyczne ciasto. Podczas wyrabiania musiałam dosypywać nieco mąki, a to ze względu na dosyć płynny mój zakwas. Gdy maszyna wyrobiła, ciasto wylądowało w lekko naoliwionej misce i rosło sobie dosyć sporo czasu. Jak już było wielkie, to zagniotłam je szybko i uformowałam 2 bochenki (okrągły i podłużny), obsypałam mąką i umieściłam w koszykach. Tym razem wyrosły nieco szybciej. Piekłam z parą w 210 stopniach przez 40 minut. I musze w końcu zainwestować w kamień!
"[...] Książka kucharska, którą Mardżan miała zakodowaną w głowie, szczególnie podkreślała właściwy dobór przypraw do zupy. Kminek nadawał mieszaninie aromat południowych igraszek miłosnych, lecz najpotężniejszy tantryczny wpływ na niewinnego konsumenta zupy miała inna przyprawa: siah dane - akt miłosny w pełni - czyli ziarno czarnuszki. To skromne, małe ziarenko, wyłuskane ze skorupki w moździerzu lub gotowane wraz z potrawą - na przykład zupa z soczewicy - pobudza pikantna energię, uśpiona w ludzkiej śledzionie. Raz uwolniona, energia ta płonie w człowieku ciągłym, nieposkromionym pożądaniem niezaspokojonej miłości. [...]"
Przepis:
Soczewicę wsypac do rondla, zalac woda i dusić bez przykrycia ok 9 minut, odzedzić i odstawić. Na oliwie zeszklić 6 cebul z czosnkiem, kurkuma i kminkiem, dodać soczewicę, rosół, wodę i czarnuszkę. Doprowadzic do wrzenia, zmniejszyć ogien i gotowac pod przykryciem ok 40 minut, posolić do smaku. Resztę cebuli przesmażyc na oliwie, ma być chrupka ale nie przypalona, posypywać nią gotowe porcje zupy.
Z całego serca polecam ksiażkę, która pachnie. Niesamowicie pachnie perską kuchnią. I polecam zupę, a o czarnuszce i jej faktycznym działaniu może kiedyś... ;))
Ze zrobieniem tej "mielonki" zwlekałam blisko 2 lata. W końcu zmotywowała mnie Szarlotek swoim przepięknym zdjęciem tego smakowego cuda. Teraz już nie pozostaje mi nic innego jak zrobienie jeszcze tych charakterystycznych, kruchych gwiazdeczek... Ale to może później :-)
Oryginalny przepis znajduje się tu i jest autorstwa Nigelli Lowson. Ja z różnych względów odrobinkę musiałam zmienić, ale efekt i tak robi wrażenie.
Przepis:
W rondlu podgrzać nalewkę z cukrem, do gotującego się syropu wsypać przyprawy, suszone owoce oraz żurawinę i smażyć ok 20 minut aż owoce żurawiny popękają, a suszone niemal całkowicie wchłoną płyn. Przestudzić odrobinę i dodać whisky, aromat, esencję i miód. Dobrze rozmieszać. Gotowe!
PS. Z herbata smakuje wyśmienicie :-)
a ponieważ korzenna jest bardzo, więc weźmie udziła w korzennej akcji 
Krążą tu i tam. Niemal każdego dnia spotykam je na jakimś blogu. A mam je na oku już od roku ;) Ups... przepraszam, częstochowski niezamierzony ;) No i zaczynam być fanem muffinów. Szybko się je robi i zawsze wychodzą. Smaków jest bez liku, zarówno słodkich jak i wytrawnych.
Wczoraj ok 14. zapowiedział się z wizytą Karol. To facet, dla którego piec i gotować to czysta przyjemność :-) To Przyjaciel mojego Męża, człowiek orkiestra z artystycznym zacięciem wśród technicznych rzeczy do wykonania. No w każdym razie o 15.30 już był, dokładnie 5 minut po tym, jak wyjęłam muffinki z piekarnika... Stygły na balkonie... Do kawy latte idealne. Polecam!
Oryginalny przepis jest oczywiście u Doroty, a ja robię je mniej słodkie i troche inaczej :-)
Przepis:
W misce mieszamy ze sobą wszystkie składniki suche, w drugiej wszystkie mokre. Mokre wlewamy do suchych, dosypujemy ananasa i mieszamy łyżką do połczenia, ale nie za długo. Masą napełniamy 12 foremek muffinkowych. Pieczemy ok 20-25 minut w piekarniku rozgrzanym do 190 stopni C. Studzimy na balkonie ;))
Ot, taka sałatka mi sie wczoraj zrobiła po przeglądzie lodówki ;) I wiem, że co blog to inaczej prezentuje się sałatka z brokułem w roli głównej. Moja ma w sobie to, co akurat się nawinie i tak jest każdorazowo, gdy ją robię ;)
Przepis:
Parówki, ogórka, fetę kroimy na małe kwadraciki i razem z brokułem, odsączoną fasolką i kiełkami mieszamy w misce.
dressing:
wszystkie składniki dokładnie wymieszać i tak przygotowanym sosem oblać sałatkę. Całość umieścić w lodówce na małą godzinkę w celu "przegryzienia się";)
Do takiej sałatki moje dzieci najbardziej lubia mleczny chleb. To jest chleb, który piekła moja mama, gdy czasy były złe i za chlebem stały kolejki... Nic nadzwyczajnego... Ale smak i zapch przywołuje tamte soboty, których nigdy już nie będzie...
Chleb mleczny - przepis:
W kolejności mokre, sypkie, drożdże wszystko wędruje do maszyny i po wyrobieniu i wyrośnięciu jest wykładane na blat i krótko zagniatane. Później ciasto wędruje do keksówki, tam sie podwaja. Piekę w 210 stopniach C. ok 35 minut.
Sałatka brokułowa wpada do sałatkowego baru ;)
No bo nie mnie, tylko mój blog :-) Nie pierwszy raz, że tak nieskromnie sobie napiszę, ale jakoś pomijałam do tej pory te wszelkie konkursy i wyróżnienia. Dlaczego? No bo (powtórzenie, wiem) zawsze potem trzeba wskazać ileś innnych blogów, które mi się podobają... No a mi podobają się wszystkie... Wogóle podoba mi sie w blogosferze. Tym razem jednak postanowiłam się spiąć i poszukać tych 10 subiektywnie superowych ;)
Za wyróżnienie dziękuję Grażynie, choć przyznaję, że powód wyróżnienia ubawił mnie serdecznie ;) Niemniej, Grażynko dziękuję :-))
A oto moja jak najbardziej subiektywna "dycha":
No. Tyle. Kolejność wymieniania jest jak najbardziej przypadkowa ;)
I jeszcze krótko o zasadach tego wyróżnienia:
Opublikuj znaczek na swoim blogu z komentarzem zachęcającym i linkiem do osoby, od której go otrzymałaś/otrzymałeś
Przekaż go do 10 osób z prośbą o opublikowanie zasad.
Osoby, które odbiorą znaczek proszone są o zostawienie komentarza.
Zasadą powyższej premii jest poznanie jak największej liczby blogów, a zostawienie swojej wizytówki jest dla Ciebie reklamą i zachęceniem do odwiedzenia Twojego bloga. Myślę, że każdy z nas marzy o jak największej liczbie gości.
Jakiś czas temu na blogu Dorotus znalazłam przepis na takie właśnie muffiny. Nie było jednak okazji specjalnych, żeby je zrobić. Dziś niby też okazji żadnej nie było, no może z wyjątkiem małej nadziei na odwiedziny Przyjaciół (Karol! W dziób! Aga! Buziak!), którzy dotarli w połowie, tej lepszej ;) Jednak głównym motorem, który zapędził mnie do kuchni była reklama... No bo trafia mnie, gdy słyszę, że "TO JUŻ ŚWIĘTA"! Jakie Święta ja się pytam??? No i na złość tym reklamom zrobiły mi się muffiny świętami pachnące ;)
Przepis:
Na posypkę:
W misce wymieszać wszystkie składniki suche, w drugiej wszystkie mokre. Mokre wlać do suchych i z grubsza wymieszać łyżką. Dodać pokrojone w małą kosteczkę jabłka. Wymieszane ciasto wyłożyć do przygotowanej formy na muffiny. Obsypać posypką. Piec 25 minut w 180 stopniach C.
Ja z tych leniwych, więc jabłek nie chciało mi się kroić w małą kosteczkę ;) Gdyby jednak tak zrobić, to ciacha będą miały gładką strukturę, a nie taką skalno-górzystą ;) Niemniej wielkość jabłek nie wpływa zupełnie na smak muffinek. Polecam!
No a zupełnie przy okazji i pomimo muffinki dodaję do korzennej akcji 
Małgosia wybrała trzy świetne przepisy do wypieczenia w Weekendowej Piekarni nr 51 :-) I choć miałam nie piec wszystkiego, to jakoś nie mogłam się powstrzymać ;) Chleb się piecze właśnie...
Mleczne bułki z żurawiną piekłam 2 razy. Bułek z pierwszego razu nie zdążyłam obfotografować, zostały zjedzone na ciepło, do popołudniowej, piątkowej kawki. Drugi raz upiekłam w niedzielę, a właściwie upiekł mój mąż z pomocą córki, bo mnie zmogła gorączka niewiadowego pochodzenia... Co prawda w sobotę wieczorem ciasto wyrobiła maszyna, bułki uformowałam ja, a wyrastał je nocny balkon ;) ale koncową fazę swego powstawania zawdzięczają Oli i Tomkowi :*
Przepis:
ciasto:
250g białej mąki pszennej
ok. 75g letniego mleka
1 łyżeczka drożdży instant
1 łyżka cukru
1 jajko
50g rozpuszczonego masła
30g suszonej żurawiny
glazura:
1 żółtko
szczypta soli
Płynne, sypkie, po sygnale żurawina, a wszystko w maszynie ;) Uformowane bułeczki wylądowały na blaszce i wyrastały w chłodzie nocy listopadowej ;) Piekły sie 15 minut w 210 stopniach C.
Nam zupełnie nie przeszkadza brak soli, wyraźny smak żurawiny to jest to :-)
Taką własnie nazwę będa nosiły te przepyszne bułeczki w moim domu :-) Puszyste, pachnące, lekko chrupiące, po prostu wyśmienite. Te na zdjęciach są jeszcze ciepłe, godzinkę temu wyjęłam je z piekarnika... I z córką flecistką zjadłyśmy na śniadanie po dwie... z samym masłem, takim roztopionym i wnikniętym w bułeczkę... Coś pięknego! Niebo w gębie!
Ciasto na bułki robiłam w maszynie do chleba. Wyrosło zadziwiająco. Natomiast uformowane bułki, ułożone na piekarnikowej blasze, wystawiłam na noc na balkon do wyrastania i rano przeżyłam mały szok ;) Miałam całą blachę pięknie wyrośniętych bułek ;) Wystarczyło upiec i śniadanko gotowe.
Małgosiu! Wielkie dzięki za ten przepis :*
Przepis:
W kolejności płynne, sypkie, drożdże umieściłam w maszynie do chleba i po 1,5 godzinie mogłam formować bułki. Przez noc wyrastały na balkonie w chłodzie. Rano posmarowałam mlekiem i piekłam 15 minut w 210 stopniach C. z termoobiegiem. REWELACYJNE!!!
W moich bułeczkach dominuje lekka nuta gryczana, są odrobineczke słodkie, ale nie na tyle, by nie móc ich jeść z wędliną czy serem :-)
W ramach akcji Gotujemy po polsku organizowanej przez Irenę i Andrzeja pod patronatem agregatora blogów zPierwszegoTloczenia pokusiłam się o galaretkę z kurczaka oraz grochówkę swojską. Była też kwaśnica na ziobrze, ale mało urodziwa w fotografi, więc przemilczę ;)
Galaretka z kurczaka to taka odmiana galaretki z nóżek, a stworzona na potrzeby porosołowe ;)
Pozostałe po rosołowej niedzieli mięso obrać z kości i skórek i pokroić na kawalki. W misce wymieszać razem z groszkiem zielonym i pokrojoną rosołową włoszczyzną, o ile takowa zostanie (u mnie nie zawsze). Żelatynę namoczyć, rosół podgrzać i rozpuścic w nim żelatynę. Białko jaja ubić i włożyc do gorącego rosołu, ku sklarowaniu wywaru. Rosołem lanym przez sitko zalać mięso z warzywami i odstawić do ochłodzenia. Umieścic w lodówce. Przed podaniem skropić sokiem z cytryny. Smacznego :-)
Grochówka swojska:
W dużym garnku gotujemy pokrojony w słupki wędzony boczek z majerankiem, pieprzem, zielem angielskim i liściem laurowym. W mniejszym garnku gotujemy połówki grochu. Na patelni podsmażamy cebulę z pokrojoną na małe kawałki kiełbasą. Gdy groch zaczyna mięknąć to do dużego garnka z wędzonką wkładamy obrane i pokrojone w kostkę ziemniaki. Miękki już groch przekładamy do dużego garnka, wkładamy też podsmażoną z cebulą kiełbasę. Mieszamy. I teraz przyprawiamy wegetą, czosnkiem, ew. solą i mielonym pieprzem. Jeśli uznamy, że zupa mogłaby być ciut bardziej gęsta to zaciągamy ją mąką rozmieszaną z wodą.
Prawie, jak wiadomo czyni wielką różnicę. Moje rogale są prawie świętomarcińskie, bo niestety masa jest z maku niebieskiego a nie białego :( Ujmuje im to zarówno urody jak i smaku, ale i tak są PYSZNE! Wszelkiej maści inne prawie świetomarcińskie rogale, które panoszą się w okolicznych sklepach, nie dosięgają tym domowym do pięt ;)
Ilość orzechów w masie oraz migdałowa posypka prowokują mnie do dopisania rogali do Orzechowego Tygodnia ;)
To jest właściwie nasz chleb codzienny. Piekę go już baaardzo długo, a ponieważ zmieniam dodatki nigdy nam się nie nudzi. To taki pewniak, zawsze wychodzi :-) Pasują do niego wszelkie ziarna i im jest ich więcej tym lepiej. Piekę go z dynią, słonecznikiem, z sezamem, kminkiem, czarnuszką, makiem, po prostu z tym co akurat mam w "magicznej szufladzie". Tym razem chleb jest z orzechami. Pyszny!
Przepis:
zaczyn:
składniki zaczynu mieszamy w misce, okrywamy folią i odstawiamy na 12-16 godzin, najlepiej w ciepłe miejsce (u mnie to jest górna szafka w łazience, bo tam najcieplej).
ciasto właściwe:
Do zaczynu dolać wodę i dobrze rozmieszać, wsypać mąkę, sól i ziarna (ew. drożdże) i wymieszać dobrze drewnianą łyżką. Dać chwilke ciastu odpocząć, przygotowując w tym czasie keksówkę. Ciasto przełożyć do keksówki, przykryć naoliwiona folią i odstawić do wyrośnięcia (czasem 2 h wystarczą, a czasem i 6 potrzeba). Piekarnik nagrzać do 250 stopni C., włożyć chleb i zmniejszyć do 220 stopni, po 20 minutach obniżyć temperaturę do 200 stopni, po 30 minutach do 180 stopni i tak dopiekać (można już bez keksówki) jeszcze ok 25 minut.
Z podanych ilości wychodzi solidny bochen chleba, ale chleb jest smaczny i do tygodnia potrafi byc świeży, a im starszy tym lepszy :-)
.jpg)
